Meteen naar de inhoud

Chantal Haenen

    LetsCo verwelkomt Chantal Haenen (24) in het team als Inspirator. Chantal verloor beide benen bij een ongeluk tijdens haar examenjaar op de havo. Ondanks het letsel en een moeilijke periode is ze via het revalidatiecentrum begonnen met handbiken en wat blijkt: Chantal heeft talent. Ze behaalde goud tijdens het WK tijdrit rijden in Portugal en Chantal zet nu alles op alles voor het goud van de Paralympische Spelen van 2024 in Parijs. En LetsCo biedt haar hierin de ondersteuning.

    Even terug naar het jaar 2015. Chantal werd fanatiek in het werken met paarden en deed dit met veel toewijding. Terwijl ze zich een slag in de rondte werkte op school om haar eindexamens te halen, groeide het werken met paarden uit tot een passie. Totdat ze een ongeluk kreeg.

    Vanwege het ongeluk moest Chantal noodgedwongen haar beide benen afstaan en belandde ze in een rolstoel. Vanaf dat moment moest Chantal al haar energie stoppen in het revalideren bij de Sint Maartenskliniek. “Via het revalidatiecentrum kwam ik in contact met de sport handbiken. Ik werd meegevraagd op een handbike-uitje naar Oostenrijk”, zegt ze. Dit ging Chantal goed af en ze vond het leuk om te doen. Ze besloot zich in te schrijven voor een talentendag en liet vanaf toen progressie zien. De rest is geschiedenis.

    Maar Chantal wilde ook, net zoals haar klasgenoten, verder met het eindexamenjaar. Om weer terug naar school te kunnen, zal ze zelf actie moeten ondernemen, omdat revalidatiecentra deze taak normaliter niet op zich nemen. Chantal nam dus op eigen houtje contact op met school om te vertellen dat ze weer terug naar school wilde. Docenten kwamen vervolgens naar het revalidatiecentrum om toetsen bij haar af te nemen. De combinatie van revalideren en school volgen was zwaar voor Chantal. Chantal besloot om haar eindexamens te verdelen over twee jaar, zodat ze meer ruimte kreeg en hierdoor minder druk voelde. “Ik koos ervoor om examen te doen in vakken met de grootste kans van slagen”, vertelt Chantal. “Daarbij was het ook heel belangrijk dat het vakken waren van docenten die bereid waren om mee te werken.” Voor de meeste vakken leerde Chantal zelfstandig of met behulp van bijles, omdat ze niet in staat was klassikale lessen te volgen. “Als je alles zelf moet doen, is het moeilijk. Maar dat wat toen niet ging, kon het jaar daarna”, zegt Chantal. “En dat gaf mij rust”. Het tweede deel van de eindexamens ging haar al wat beter af, omdat het revalideren op een einde liep. Uiteindelijk weet Chantal haar diploma te halen.

    Na de havo is Chantal hbo-rechten gaan doen, naast de trainingen die ze volgde voor het handbiken. Omdat het trainen veel van haar vroeg, heeft ze ervoor gekozen de overstap te maken naar de deeltijdvorm van de opleiding. Ze trainde toen zo’n 20 tot 25 uur per week. Vervolgens behaalde ze haar propedeuse en stapte ze over naar een twee jaar durende associate degree. Inmiddels was het voor Chantal duidelijk dat ze een ander doel voor ogen had; ze was geplaatst voor de Spelen en verdiende daar haar geld mee. Chantal vindt dat het nooit te laat is om te leren, stopt met de opleiding, en focust zich nu daarom op haar topsportcarrière.

    Chantal geeft aan dat wanneer je iets vraagt en goed blijft communiceren en contact houden, er veel mogelijk is. “Het begint bij jezelf, jij maakt elke keuze”, benadrukt ze. “Het houden van goed contact, wat je wel of niet aan kan, en hoe je hieraan gaat werken. Maar ook de keuze of je het behalen van een diploma überhaupt een kans wil geven, en ervoor wil gaan. Het is jouw eigen verantwoordelijkheid.”

     

    Of Chantal achteraf iets anders zou hebben aangepakt op school? Ja, zegt ze. Ze zou meteen al minder vakken hebben gevolgd, in plaats van zo veel mogelijk tegelijkertijd te proberen om zo de energie beter te verdelen. “Kies voor jezelf de juiste prioriteiten, in wat realistisch en haalbaar is”, adviseert ze. “Dit bespaart je veel zorgen en energie.”

    In 2019, vier jaar na het ongeval, behaalt Chantal haar eerste belangrijke overwinning op de wereldkampioenschappen in Emmen, namelijk brons voor zowel de tijdrit als de wegrit. Daarna pakt ze in juni 2021 een gouden medaille op het onderdeel tijdrijden bij de wereldkampioenschappen in Portugal. Op de Paralympische Spelen in Tokyo werd ze vierde op de tijdrit. Het doel is om in 2024 goud te pakken tijdens de Paralympische Spelen in Parijs, met meer overwinningen in de weg daarnaartoe.

    Chantal legt uit waarom sporten zo belangrijk voor haar is. “Sporten doe je in het nú”, zegt ze. “Mijn lijf is in optimale vorm, en daar moet ik nú gebruik van maken. Bewegen is een manier om vooruit te komen, op veel verschillende vlakken. Ik wil nu vooral trainen, en voor de afwisseling ga ik ook roeien. Dit jaar onderzoek ik hoe deze twee sporten samengaan”. Ze geeft aan dat haar coach goed op haar let.

    Toen Chantal zich moest focussen op Tokio, heeft ze alles moeten laten om de top te bereiken. Ze stopte met school, maar ging één dag in de week in de administratie bij een makelaar werken om een idee te vormen over die wereld. Deze werkdag was Chantals rustdag. Na Tokio is ze gestart met de opleiding Internationaal Directiesecretaresse bij Schoevers. Deze opleiding kan ze combineren met topsport en bij deze studie is het mogelijk om haar diploma te behalen vóór de Paralympische Spelen in Parijs.

    Chantal is niet alleen topsporter en student, maar ze is ook dochter en vriendin. Ze bezoekt haar ouders geregeld, en heeft een vriend waarmee ze gaat samenwonen. Ook heeft ze een paard dat ze bezoekt als er ruimte voor is. Haar vader en vriendin nemen de zorg hiervan over om Chantal alle ruimte te kunnen bieden.

    Haar vriend heeft Chantal leren kennen via Tinder, na het ongeluk. Chantals letsel is hierin nooit een belemmering geweest. “Wanneer je je leven weer oppakt zijn er verschillende opties die je kunnen helpen om een zelfstandig en fijn leven te leiden, en deze moet je weten te vinden”, vertelt ze. “Zoek altijd naar oplossingen. Zo heb ik een aangepaste auto, en kan ik paardrijden. Toen mijn vriend dat hoorde, was hij verbaasd”, zegt Chantal. Hij kreeg tijdens het appcontact steeds meer in de gaten dat alles ‘gewoon kan’ en ze de dingen kan doen die mensen mét benen ook doen.

    Chantal zegt dat ze geleerd heeft meer voor zichzelf te kiezen. “Er bestaat geen topsportwereld als je enkel gefocust bent op het behagen van anderen.” Vooral haar schoonfamilie heeft haar hierin gestimuleerd. “In het begin kwam er veel op me af, dat is nu wat gemakkelijker geworden. Ik heb soms nog wel stress of zorgen, maar dat hoort erbij. Je leert ermee omgaan en je neemt gemakkelijker de juiste hulp aan.” Hoewel ze liever de touwtjes zelf in handen houdt, weet ze dat ze niet overal verstand van heeft. Op zo’n moment geeft ze aan hulp te vragen.

    Chantal is nu 24 jaar oud en haar sportieve carrière ligt nog voor haar. LetsCo ziet in Chantal een optimistische, wilskrachtige dame die zichzelf ondanks het letsel in beweging heeft gehouden. Chantal maakt onderdeel uit van het LetsCo team en zal een inspiratie zijn voor onze medewerkers, cliënten en opdrachtgevers. Waar Chantal ons kan helpen anderen te inspireren om in beweging te komen en te blijven, steunt LetsCo Chantal in haar reis naar Parijs 2024.